’t Was een fantastisch optreden. We stonden zowaar op de eerste rij! Er was dan ook maar amper 100 man aanwezig, maar dan wel 100 rasechte fans (De helft was dan ook nog eens Belg of Fransman. Eindelijk mijn eerste Belgen ontmoet in Berlijn!). De sfeer zat er dik in. Arno had voor de gelegenheid zijn beste Duits boven gehaald: hilarisch!
Deze morgen was wat minder… om 5h45 deed het vreselijk pijn om uit mijn warme bed te komen (strompelen eigenlijk, maar gelukkig is onze badkamer zo ingericht dat je meteen wakker bent...) en de vrieslucht in te gaan richting Oostblok.
Echt, ik denk dat ik toch niet voor het ziekenhuis gemaakt ben. Toch zeker niet voor die ‘Baustelle’ Friedrichshain. Ik moet daar dringend eens foto’s maken… Het stinkt daar, en dat niet enkel naar ‘ziekenhuis’, maar naar kokende aardappelen (en dat ’s morgens om 6h30) en leegstaande gebouwen…
1 opmerking:
Hey Katrien!
Kheb even de tijd gevonden om je spannende verhalen op je blog te lezen en amaai wat een avontuur daar in Berlijn! Echt chapeau, dat je je stages doet in het duits. Mijn duits is echt nul, nopes,niks, maar jouw duits zal ondertussen al picobello zijn hé!!
Khoop dat je volgende stages goed meevallen en nog heel veel plezier in Berlijn!!
Groetjes
Lien
Een reactie posten