Spaß muss sein...

... en onder dat motto ging ik vrijdagavond opnieuw de nacht in. Nu er de laatste week als stagair niet veel meer te beleven viel op station 19 omdat die nieuwe assistenten blijkbaar vergeten zijn dat stagairs ook wel iets meer kunnen dan bloed afnemen en plakkers 'aan'geven. Gelukkig waren er deze week heel wat interessante operaties gepland en was ik niet veel te zien op het verdiep.
Zo zag het er naar uit dat vrijdag ook weer zo'n lange, lege dag ging worden...1 stagair had studentendag, 1 was naar een bijscholing (of hoe krijg ik een 2de studentendag versierd per week)...en de derde moest 'dringend' voor haar paper ergens heen. Soit, ik zat daar dus alleen te niksen op 'The Cochrane Library'; dus als ze een brief geschreven wouden hebben (zonder zelf iets te moeten doen behalve diagonaal doorlezen en tekenen),moesten ze het maar aan mij vragen, en zo geschiedde... Daar zat ik dus, met mijn beste Duits, een evaluatiebrief te schrijven voor een levertransplantatiepatiënte tot ik opgeroepen werd in het OK. Nochtans liepen geen operaties van ons station dat moment. Saal 2, dringend iemand nodig. Ik dus omstreeks 12h30 naar beneden. Bleek ik daar recht in een levertransplantatie geland te zijn. Een assistente was wat slap geworden en de 2 chirurgen redden het niet alleen. De operatie had om 11h aangevangen, dus wist ik dat ik nog een goeie 6h te gaan had... Gelukkig moest er om 14h een extracorporele ciruculatie bij gehaald worden omdat de patiënt het afklemmen van de Vena Cava niet bleek aan te kunnen. Dus voor ons 20 min (koffie)pauze. Daarna terug het OK in voor nog zo’n 5 uur. Echt fantastisch. Ondertussen was het team van de langdienst al druk bezig. Ik kreeg net de tijd om een telefoon te nemen en werden we in het OK geroepen voor een acute bloeding. Echt verschrikkelijk: bij het opensnijden van die buik spoot het bloed in het rond. We zaten allemaal onder het bloed. 6L bloed hebben we afgezogen… Een uur later was deze bloeding onder controle maar deze patiënt zal waarschijnlijk wel haar lever en een groot stuk dikdarm verliezen (tenminste als alles goed gaat). Nog niet uit het OK of de carrousel van de ‘Rettungstelle’ begon weer: messteek (’t zal wel aan de buurt liggen waar het ziekenhuis gesitueerd is, cfr. Rabot, Ledeberg…), patiënten met al een week pijn die dan maar eens beslissen om naar spoed te gaan… Ondertussen ook nog een acute trombectomie en pankreasfistelrevisie . Enfin om 23h30 zijn we eindelijk eens aan tafel beland, maar met moeite de 2 happen later weer een messteek. Bezopen, agressieve patiënt… Miserie in de anesthesie… en zowaar kreeg ik een laparoscoop in mijn handen geschoven en moest ik de camera bedienen.
Jaja, zo’n nacht dienst maakt een saaie week toch wel weer goed! Und Spaß war da!

Studententag

In Berlijn heb je als student nu en dan recht op een 'Studententag', een vrije dag dus. Van Duitse studenten wordt dan verwacht dat ze deze dag aan hun 'Doktorarbeit' werken, hun thesis. Voor Erasmusstudenten dus de gelegenheid om 't stad te gaan verkennen.

Ik heb me dus vandaag dus ook een Studententag genomen. Na deze week al 16h darmen vastgehouden te hebben, wou ik ook wel eens wat anders. En 't is de Reichstag, sinds 1999 de zetel van de Deutscher Bundestag (het Duitse parlement), geworden.

Het werd tussen 1884 en 1894 gebouwd en was bedoeld als symbool van nationale Duitse eenheid. In 1933 werd het (waarschiijnlijk door de Nazi's zelf) in brand gestoken en tijdens de oorlog werd het verwoest waarbij ook de koepel verdween.

De Britse architect Norman Foster verbouwde het (1994-1999) en gaf het een enorme glazen koepel. De vergaderzaal wordt verlicht door 360 spiegels op een zuil in het midden van de koepel die het daglicht naar beneden kaatsen.

De koepel van de Reichstag is dagelijks geopend voor het publiek; één probleem: zeer lange wachttijden. Vandaag viel de slang nogal mee... al heb ik daar toch anderhalf uur gestaan. De veiligheidsmaatregelen zijn dan ook erorm. Je wordt er door een sluis binnengelaten (deur 1 moet eerst gesloten zijn voor deur 2 kan opgaan, een beetje zoals in de bank) en dan werd iedereen door de metaaldetector gestuurd (en zo nodig gefouilleerd) en dat alles onder het alziende oog van die Politzei. Foto's nemen van het parlement is dan ook verboden en iedereen die een beetje treuzelt wordt vriendelijk maar toch heel dringend verzocht door te gaan... Onder begeleiding ga je dan in groepen per lift naar boven waar je eindelijk vrij bent. Je kunt helemaal rond de zuil met spiegels tot boven gaan. Daar heb je een volledig zicht over Berlijn.

Vandaag was er rond Unter Ter Linden een verhoogde staat van paraatheid. Polizei overal. Alles afgezet, je kon niet eens tot bij de Brandenburger Tor... Overal grote Mercidessen... 'k Had dus geen enkel idee van wat gebeurde, dus vroeg ik het één van die agenten... Blijkbaar vraag je dat niet, maar moet je dat gewoon weten! De koning van Saoudië-Arabië was op staatsbezoek in Berlijn. Ja nu je het zei, er liepen daar nogal veer Arabiërs in maatpak rond (maar toch met camera in de aanslag).

Morgen terug naar Virchow. Daar er op het verdiep niet veel meer te beleven is (die nieuwe assistenten laten ons echt niks meer doen), bevind ik me nogal veel in het OK. Behalve bloedafnames (Duitse verpleegsters nemen geen bloed af omdat ze daarvoor niet verzekerd zijn en de nieuwe verpleegsters worden zelfs niet meer aangeleerd bloed te prikken...) is er als stagair niet veel meer te beleven. Zelfs geen wondverzorging meer (we worden werkelijk beperkt tot plakker en compres aangeven). Dan nog liever 4h dik- en dundarm vasthouden. 't Wordt hoog tijd voor nog eens Langdienst (hoewel met die nieuwe assistenten...we zien wel).

Berlijn op zijn zondags

Wat doet een Berlijner op zondag?

1. Lang uitslapen - Dat heb ik dus ook geprobeerd...

2. Naar de vlooienmarkt gaan - Heb ik ook geprobeerd...

Elke zondag is er tussen 10h en 16h wel ergens een vlooienmarkt. De ene met al wat meer vlooien dan de andere. Ik was op de vlooienmarkt in Penzlauer Berg (mijn woongebied). Van echte antiek tot veel rommel (vnl. afgedankte Aldi- en Lidlelectro maar ook gloednieuwe 'made in Taiwan' stuff...).

3. In Tiergarten gaan wandelen - heb ik ook gedaan!

Dit is het grootste park van Berlijn, met een oppervlakte van 200ha (3km lang, 1km breed). Oorspronkelijk waren dit de jachtgronden van de 18e-eeuwse keurvorsten, maar werd later omgevormd tot park . Eén nadeel: het loopt er vol loslopende honden (zoals overal in Berlijn trouwens, maar dat valt goed mee daar Berlijnse honden uiterst gehoorzaam zijn) en het park ligt dan vol Hundescheiße (en ze hadden me nog zo gewaarschuwd!)...

Midden in Tiergarten komen vijf brede lanen samen in één groot stervormig knooppunt, der grosser Stern. In het midden staat de Siegesäule, de zuil van de Overwinning.

Daarna ben ik naar het Scheunenviertel (de schurenwijk) gewandeld. Daar staat de grootste synagoge van Berlijn in Moors-neobyzantijnse stijl. Ze werd tijdens kristalnacht in brand gestoken en tijdens WOII verwoest waardoor ze tenslotte gesloopt werd. In 1991 is de voorgevel en koepel herbouwd. Klein detail: voor deze synagoge wordt constant gepatrouilleerd...en je komt er niet in zonder de metaaldetector te passeren.

Daarnaast staat het Postfuhramt, vroeger de post, nu worden er moderne-kunstexposities georganiseerd.

v

Aan de Oranienburger Strasse liggen ook de Häckesche Hofen, een uniek stukje Berlijn. Dit trendy 20ste-eeuwse complex dat bestaat uit 9 met elkaar verbonden binnenplaatsen omgeven door hoge gebouwen waarin men galerijnen, restaurants, café en winkels vindt. Het heeft zelfs een eigen theater.