Later op de avond stond de ‘maandelijkse Berlijnse internationale Erasmusparty‘ op het programma. Dit keer op een schitterende locatie, maar veel te klein! Fuiven zoals je ze in Gent niet meer vindt: goed foute muziek en eighties! Maar enorm slecht voor je Duits… Belgen heb ik er wederom niet getroffen.
En dit alles na (mijn laatste) Langdienst. ’t Was een lange, maar al bij al rustige nacht. Gelukkig, want ook deze week geen enkel vrij bed in Virchow… En dat heb ik dan ook zelf mogen ondervinden toen ik om 5h op zoek ging naar een bed. Een vrije Artzenzimmer was er op dit ochtendlijke uur niet meer te vinden, een reservebed daarentegen in de verbandskamer wel. En daarmee heb ik dan ook meteen mijn stage chirurgie afgesloten. ’t Was een fantastische tijd! En te denken dat dit de stage was waar ik het meest tegen opzag… ‘k Heb er veel gezien en geleerd. Elke operatie, hoe kort of lang ook, was telkens weer een verrassing. Je wist steeds wanneer je er in ging, nooit wanneer je er uit kwam. De setting van een banale laparascopische ingreep, verandert plots in een bloedserieuse (letterlijk en figuurlijk :-)) operatie wanneer blijkt dat het om een carcinoom gaat. De grote chef, professor Neuhaus, wordt er bij gehaald. Iedereen doet vlug een schietgebedje en beklaagt zich enorm dat hij daar staat. Een heel intelligent mens, soms aangenaam, maar in het OK niet te genieten. Dat zal menig assistent, stagiair en operatieverpleegkundige samen met mij beamen. Niks kan je voor deze mens goed doen: als hij kon dan hield hij zelf de haken open, terwijl hij ligaturen legt en daarbij ook nog eens liefst zelf zuigt… In het beste geval kwam professor Weidemann, het best te vergelijken met die oude wijze uit Ford Boyard. Heel aardige man, maar de hel voor de ‘niet zo goed sprekende Duitse medemens’ (mezelf dus). "Uhum, jaja, so, jaa, dkqjdfkqjsdkjq, jaja, das ist dkfjqkldjqlkfj, vena dqjfkdqj, ligatur PDS 3.0, dmqlkdjks, uhum, jaja…" Als niemand antwoordde, dan had hij het beslist tegen jou. Maar zoals gezegd, een heel aardige man, waarvan een stagiair heel veel kan leren (tenminste als je kan ontcijferen wat hij je net expliceerde). Pas helemaal hortig werd het als Oberartz Schumacher het OK binnenkwam. Nadat de grote beslissingen genomen waren, kon je je verwachten aan een paar uur scheve moppen, vrouwenverhalen en voetbal… ‘k heb er heel veel leute gemaakt (en veel over voetbal en de Bundesliga geleerd)… Maar hoe spannend en fantastisch ook, op chirurgie zullen ze me niet houden, wat ze ook proberen. Maandag op naar gynaecologie voor 3 weken. ‘Gun’, zoals ze hier zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten